Główną formą rehabilitacji pediatrycznej jest kinezyterapia, czyli leczenie ruchem. Celem kinezyterapii jest m.in. utrzymywanie lub przywracanie prawidłowego zakresu ruchomości w stawach, doskonalenie koordynacji i równowagi, zwiększanie siły i wydolności mięśniowej, , korekcja wad postawy, a także zwiększenie wydolności i poprawa sprawności oddechowej dziecka. Często u dzieci , u których doszło do zaburzenia funkcjonowania układu nerwowego, konieczne jest zastosowanie tzw. reedukacji nerwowo-mięśniowej. W przypadku zaburzeń i nieprawidłowości związanych z uszkodzonym układem nerwowym stosuje się głównie metody neurorozwojowe (np. Bobath, Vojta, integracja sensoryczna).
Usprawnianie dziecka nie może bazować wyłącznie na ćwiczeniach i zabiegach leczniczych, lecz musi znaleźć przełożenie na życie codzienne. Należy zatem uświadomić rodziców, że nawet w zwykłych czynnościach pielęgnacyjnych tkwią duże możliwości stymulacji sensomotorycznej – bardzo ważnej dla rozwoju dziecka niepełnosprawnego. Jak wspomniano wcześniej z tego też względu bardzo istotnym elementem fizjoterapii pediatrycznej jest edukacja rodzin dotycząca codziennej opieki – odpowiedniego noszenia dziecka, jego układania, kąpieli, przyjmowania odpowiedniej pozycji do zabawy i rodzaju samej zabawy.
